- aurigator
- aurīgātor, ōris, m. (aurigo), I) (= auriga no. I) der Wettrenner, -fahrer, Corp. inscr. Lat. 6, 555*. – II) übtr., der Fuhrmann, ein Gestirn, Avien. Arat. 405. – ⇒ aurigator, ἱπποκόμος (Pferdeknecht), Gloss. II, 325, 22.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.